Deze zomer was ik in mijn ouderlijk huis en daar zag ik Tegenlicht van Esther Verhoef in de boekenkast staan. Geloof het of niet, maar die had ik dus al sinds de uitgave in 2012 op mij TBR staan!
•
Hoofdpersonage Vera Zagt heeft geen gemakkelijke jeugd gehad; haar moeder zat, geregeld in een psychiatrische inrichting, haar vader voedde haar op alsof ze in het leger zat en school was al niet veel beter. De effecten van deze traumatische jeugd zijn duidelijk merkbaar in haar volwassen leven. Voornamelijk in haar relatie met Lucien, haar man. Wanneer die op de klippen lijkt te lopen weet Vera niet meer wat te doen en maakt bijzondere beslissingen, met alle gevolgen van dien.
•
In de eerste helft van het boek wisselen verleden en heden elkaar af. Mij sprak vooral het verhaal over Veras verleden me aan; het is realistisch geschreven waardoor ik echt met Vera te doen had. In het tweede deel volgen unieke gebeurtenissen elkaar snel op, wat de verhaallijn soms ongeloofwaardig maakt. Toch bleef ik doorlezen omdat ik wilde weten hoe het met Vera zou aflopen en of ze alle gebeurtenissen te boven zou komen.
Ondanks enkele clichés krijgt Tegenlicht van mij toch 4⭐️.